JAK OGARNĄĆ TEMAT EKRANÓW ZE SWOIM DZIECKIEM?

Kiedy prowadzę Kurs Pozytywnej Dyscypliny i pytam rodziców o to z jakimi wyzwaniami wychowawczymi się mierzą to niemal zawsze jako nr 1 pojawia się ciągłe przeciąganie liny jeśli chodzi o ekrany.

Kiedy słyszę, że dziecko wszystko olewa, udaje że nie słyszy co się do niego mówi, olewa swoje obowiązki, jest nieuprzejme dla rodziców, wycofane lub agresywne wśród rówieśników, to zawsze pytam, jak wygląda kwestia zarzadzania czasem ekranowym u dziecka. Zwykle okazuje się, że ten temat nie jest zbyt dobrze zaopiekowany, a po wprowadzeniu odpowiednich ekranowych zmian, wyzwania wychowawcze znacznie się zmniejszają.

W dzisiejszym filmiku/artykule/newsletterze opowiem o tym:

• JAK EKRANY WPŁYWAJĄ NA DZIECKO I JEGO ROZWÓJ?
• JAK RADZIĆ SOBIE Z UZALEŻNIENIEM OD EKRANÓW?
• ZALECENIA dot. używania ekranów rekomendowane przez American Academy of Pediatrics, w październiku 2016 I INNE DOBRE PRAKTYKI.
• NARZĘDZIA POZYTYWNEJ DYSCYPLINY POMOCNE PRZY PORADZENIU SPOBIE Z PLANOWANIEM I EGZEKWOWANIEM USTALEŃ ODNOŚCIE CZASU EKRANOWEGO.

Jeśli wolisz oglądać – zapraszam Cię na mój kanał YT: SZCZĘŚLIWE RELACJE – HOLISTYCZNIE

Nawet gdyby było to możliwe, to nie można trzymać dziecka z daleka od mediów, ponieważ nie poradzi sobie w dzisiejszym świecie. Jest mnóstwo korzyści z digitalizacji w naszym świecie dla dzieci – narzędzia do nauki, dostęp do wiedzy, narzędzia do rozwijania myślenia kojarzeniowego, refleksu, jak ułatwienie (i jednocześnie utrudnienie) komunikacji z rówieśnikami.

JAK EKRANY WPŁYWAJĄ NA DZIECKO I JEGO ROZWÓJ?

• Spowolnienie rozwoju mowy u dzieci do 3 rż
• U dzieci do 3 r. ż które regularnie mają dostęp do ekranów obserwuje się słabszy rozwój umiejętności matematycznych.
• Zaburzenia koncentracji – dziecko jest tak przyzwyczajone do dużej ilości bodźców, że nie jest w stanie się skupić, gdy tych bodźców jest mniej.
• Problemy ze snem
• Nadmierne używanie ekranów, szczególnie kiedy treści bajek czy gier nie są kontrolowane przez rodziców, wpływają na wzmożenie zachowań agresywnych u dziecka
• Upośledzone umiejętności społeczne – dzieci, które często korzystają z ekranów stają się wyizolowanie ze społeczności i z czasem nie mając możliwości trenowania ważnych umiejętności społecznych, mają zmniejszoną empatię, nie umieją odbierać komunikatów niewerbalnych od innych, nie umieją właściwie postrzegać ludzi i zjawisk.
• Zły wpływ na zdrowie fizyczne – wady postawy, uszkodzenie nerwów dłoni i nadgarstka, wady wzroku, nadwaga.
• Zły wpływ na zdrowie psychiczne: agresja, fobie, lęki, depresje, zachowania obsesyjne, stres, zmiany w układzie nerwowym, padaczka ekranowa, nadpobudliwość, rozkojarzenie, zatracenie poczucia realizmu – myśli oderwane są od rzeczywistości, świat fikcji miesza się z realnym, wielokrotna śmierć bohaterów na ekranie i możliwość „cudownych uzdrowień”, identyfikacja z fikcyjnym bohaterem.
• Ograniczenie rozwoju intelektualnego i kreatywnego myślenia – zamiast pokombinować, pogłówkować, dziecko poszukuje gotowych rozwiązań w Internecie, co upośledza budowanie zaradności i umiejętności rozwiazywania problemów. 
• Uzależnienie – uzależnienie od ekranów jest plagą – chorobą cywilizacyjną, która wg. mnie dotyka  przejściowo większość dzieci. Ponieważ my rodzice sami wciąż uczymy się jak zarządzać tematem ekranów – zarówno dla siebie, jak i swoich dzieci. Warto być czujnym na wszelkie sygnały, które mogą świadczyć o tym, że granica została przekroczona. Niepokojące może być to, że dziecko każdą wolną chwilę spędza (lub chce spędzać) przed komputerem (np. budzi się bardzo wcześnie, by włączyć komputer/telefon przed pójściem do przedszkola lub szkoły, siedzi przed ekranem po nocach), unika wyjść z domu i spotkań z rówieśnikami – zamiast tego siedzi w domu prze ekranem. Może mieć problemy z zaśnięciem i być bardzo zdenerwowane, a nawet agresywne, zwłaszcza jeśli nie pozwalasz mu usiąść przed monitorem.

Dziecko uzależnione zaczyna mieć gdzieś wszystko, co nie jest związane z komputerem, tabletem, telefonem. Być może wcześniej dało się z nim względnie dogadać w kwestii obowiązków domowych, czy szkolnych, teraz będzie miało wszystko „gdzieś”.

Program naprawczy zazwyczaj opiera się nie na całkowitym odcięciu dziecka od ekranów, ale znacznym ograniczeniu i pozwoleniu dziecku korzystać z ekranów w bardzo ograniczonym zakresie, po uprzednim wykonaniu obowiązków domowych i szkolnych.

Obejmuje też spędzanie więcej czasu dziecka z rodzicem i zaproponowanie dziecku alternatywnych form kontaktu z rówieśnikami – zapisanie na zajęcia dodatkowe – tak by dziecko miało szansę zbudować w  swojej świadomości wizerunek siebie wśród rówieśników w realu oraz odnaleźć przyjemność w budowaniu relacji z innymi w prawdziwej namacalnej rzeczywistości

ZALECENIA rekomendowane przez American Academy of Pediatrics, w październiku 2016.

• Dzieci młodsze niż 18 miesięcy powinny unikać mediów ekranowych innych niż rozmowy wideo.
• Dzieci w wieku od 18 miesięcy do 5 lat – powinny mieć ograniczony dostęp do ekranów do 1 h dziennie wysokiej jakości treści. Rodzice powinny oglądać programy wspólnie z dziećmi, by pomóc im zrozumieć, co oglądają i odnieść to do otaczającego je świata.
• Dzieci 6 lat i starsze powinny mieć określone konsekwentne ograniczenia czasu korzystania z mediów i rodzajów mediów i rodzice powinni upewnić się, że treści medialne nie są konsumowane w czasie przeznaczonym na sen, aktywność fizyczną lub inne zachowania ważne dla zdrowia. Bardzo pomocne są w tym aplikacje typu family link.

Warto wyznaczyć czas wolny od mediów, jak np. jedzenie obiadu lub czas podróży samochodem oraz strefy wolne od mediów w domu, np. sypialnie.

Powinno się rozmawiać z dziećmi na temat odpowiedzialnego i bezpiecznego korzystania z sieci, uwzględniając traktowanie innych z szacunkiem w Internecie, jak i poza nim.

INNE DOBRE PRAKTYKI:

• Nie traktuj ekranu jak niańki, ani koła ratunkowego w podbramkowych sytuacjach – zatrudnij niańkę, zapisz dziecko na zajęci pozalekcyjne, powymieniaj się opieką nad dzieckiem z dziećmi sąsiadów, jeśli potrzebujesz odsapnąć albo popracować, a przede wszystkim spędzaj z i nim czas. A poza tym uwierz w dziecko – uwierz, ze dziecko jest w stanie samodzielnie się bawić.
• Utrzymuj dobre relacje z dzieckiem i rozmawiaj z nim o tym w co gra, jakie bajki ogląda, czego szuka w sieci – w sieci jest dużo niebezpieczeństw.
• Rozważ zaplanowanie czasu ekranowego na jakiś konkretny moment dnia i TRZYMAJ SIĘ TEGO.

NARZĘDZIA POZYTYWNEJ DYSCYPLINY POMOCNE PRZY PORADZENIU SPOBIE Z PLANOWANIEM I EGZEKWOWANIEM USTALEŃ ODNOŚCIE CZASU EKRANOWEGO.

1. Zaplanowanie podczas SPOTKANIA RODZINNEGO GRAFIK UŻYWANIA EKRANÓW.

Jeśli chcesz, aby dziecko korzystało z ekranów rano przed wyjściem do żłobka/przedszkola/szkoły/ lub po powrocie do domu, podczas jazdy samochodem lub w innym momencie dnia –  niech będzie to zaplanowane i ustalone zawczasu. W przeciwnym razie będziesz wciąż borykać się z tzw. Wymuszaniem przez dziecko bajki/gry.

2. Wykorzystaj narzędzie KOŁO WYBORU – czyli pomysły (np. narysowane w formie pizzy) na trudne sytuacje, w których zwykle posiłkowałaś/eś się ekranem.

PRZYKŁAD 1: Jeśli dziecko się nudzi, a Ty proponujesz mu bajkę, możecie zrobić burzę mózgów, co można robić w zamian (puzzle, rysowanie, zabawa plasteliną, lego innymi zabawkami, którymi może bawić się samo lub włączenie dziecka we wspólne sprzątanie, gotowanie itp.). Wybór jest zależny od BŁĘDNEGO CELU, w którym akurat jest dziecko – o tym za chwilę.

PRZYKŁAD 2: Jeśli używasz ekranów, gdy dziecko jest zdenerwowane jako odwrócenie uwagi od trudnej sytuacji, poszukajcie sposobów na poradzenie sobie z emocjami w inny sposób – Pozytywna Przerwa w miejscu uspokojenia – przestrzeń na wyrażanie złości bez jej tłumienia lub wyładowywania na innych (płacz, krzyk, tupanie, uderzanie w poduszkę, darcie gazety, skakanie).

3. Wykorzystaj narzędzie 4 BŁĘDNE CELE ZACHOWANIA, aby ustalić jaka niespełniona potrzeba kieruje trudnym zachowaniem dziecka.

Zachowanie jest jak wierzchołek góry lodowej. To jest to co widać na powierzchni, ale jest ono spowodowane tym co jest „pod powierzchnią wody” – w podświadomości.

Jeśli dziecko zachowuje się źle, to znaczy, że czuje się źle (a nie dlatego, ze rodzic źle je wychował).

Dzieci (ludzie) nie są źli. Po prostu czasem źle się czują (mają niezaspokojoną potrzebę) i wtedy, nie zawsze skutecznie, próbują tę potrzebę zaspokoić. Świadomy rodzic nie skupia się na „spacyfikowaniu” trudnego zachowania dziecka karą lub nagrody, które być może pomogą na chwilę (albo i nie), w dłuższej perspektywie nasilają wszelkie wyzwania wychowawcze. Nie stara się “pozbyć się” trudnego zachowania dziecka z pomocą gróźb lub przekupstwa, lecz zrozumieć jaka ukryta potrzeba stoi za jego zachowaniem i odpowiedzieć na sytuację tak, żeby pomóc dziecku zaspokoić tę potrzebę i jednocześnie „rozmagnesować” dotychczasowy niewspierający wzorzec zaspokajania tej potrzeby i zamienić go na taki, który jest dla niego zdrowy/bezpieczny i jednocześnie wpisuje się w rodzinne zasady.

Niezwykle pomocnym narzędziem do tego są 4 BŁĘDNE CELE ZACHOWANIA – moje ulubione narzędzie do budowania szczęśliwych relacji z drugim człowiekiem oraz samorozwoju, któremu poświęcam najwięcej czasu podczas KURSU RODZICIELSTWA Z POZYTYWNĄ DYSCYPLINĄ.

Jeśli chcesz poznać więcej narzędzi POZYTYWNEJ DYSCYPLINY, które sprawią, że Twoje wyzwania wychowawcze, zmniejszą się a także staną się okazją do rozwijania ważnych kompetencji życiowych u Ciebie i Twojego dziecka, dzięki którym będziecie kreować szczęśliwe i satysfakcjonujące życie, to serdecznie zapraszam Cię na najbliższy KURS RODZICIELSTWA Z POZYTYWNĄ DYSCYPLINĄ 

Termin lutowy już został zamknięty!

Zapraszam Cię więc do zarezerwowania swojego miejsca na termin 23-24 marca (weekend), w cenie Early Bird, która jeszcze obowiązuje. 
https://monikacywinska.com/pd_pm/